Ιστορία

ΣΠΟΥΔΕΣ

Τα μέλη της ομάδας έκαναν μουσικές σπουδές από το 1979 μέχρι το 1988:

Βασίλης Κουντούρης: Πιάνο και θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο, Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα Η/Υ σε τμήμα προγραμματιστών (εφαρμογές για “mainframe computer systems”) για 2 χρόνια. Επίσης ασχολήθηκε από το 1983-1985 με εφαρμογές στη μουσική διδασκαλία και σύνθεση, με ανάπτυξη μουσικού λογισμικού στους πρώτους οικιακούς Η/Υ [*1].

Κώστας Μπώκος: Τζαζ κιθάρα και θεωρητικά στην Αιολική Σχολή Μουσικής. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα οικονομικών το 1979 και 1980. Από το 1981-1984 συμμετείχε σε διάφορα μουσικά σχήματα, κάνοντας χρήση ηλεκτρονικού εξοπλισμού, πειραματιζόμενος με τον ήχο της ηλεκτρικής κιθάρας για την δημιουργία νέων ηχητικών υλικών και νέων τρόπων εκτέλεσης τους.

Την περίοδο 1986-1988 και τα δύο μέλη της ομάδας παρακολούθησαν μαθήματα στο Ωδείο Athenaeum με τον Στέφανο Βασιλειάδη στο τμήμα ηλεκτροακουστικής μουσικής και σύνθεσης, καθώς και σεμινάρια στο Κέντρο Σύγχρονης Μουσικής Έρευνας (Κ.ΣΥ.Μ.Ε.). Εργάστηκαν επίσης στο σύστημα σύνθεσης βασισμένο σε Η/Υ «Πολυαγωγία» (U.P.I.C.) του Ιάννη Ξενάκη.

studio19st - Δημιουργία ομάδας

Η ομάδα (Βασίλης Κ. Κουντούρης - Κώστας Ι. Μπώκος) δημιουργήθηκε το 1985 και την ίδια χρονιά κατασκεύασε τον πρώτο της χώρο (ένα μικρό εργαστήριο-στούντιο). Δούλεψε για 9 χρόνια μέχρι το 1994 για την δημιουργία υποδομής. Η υποδομή μεταφράζεται σε 6 χρόνια μελέτης πάνω στην σύνθεση ήχου και μουσικής, με βασικό άξονα την χρήση της τεχνολογίας. Και 3 χρόνια για τον σχεδιασμό και την κατασκευή του δεύτερου και βασικού της χώρου (εργαστηρίου-studio) που αργότερα ονομάσθηκε “studio19”. Η χρηματοδότηση για όλες αυτές τις δραστηριότητες προήλθε από τα ίδια της τα μέλη, με παράλληλη αλλά μη σχετική εργασία σε άλλους χώρους.

Περίοδος Α' : 1985 - 1990. (sτudio19st - Δημιουργία ομάδας)

Η όλη προσπάθεια μελέτης της ομάδας δεν περιορίσθηκε στο τυπικό μέρος της χρήσης της μουσικής τεχνολογίας, αλλά στην γενικότερη αντιμετώπιση του χειρισμού της σύνθεσης του ήχου αφαιρετικά, δηλαδή ως αντικείμενο παραγωγής ερεθισμάτων σε σχέση με το αισθητήριο της ακοής, που βασίζεται στους γενικότερους νόμους των αισθημάτων (Προσαρμογής-Weber-Muller). Παράλληλα μελέτησε τις γενικές θεωρίες των μαθηματικών, της φυσικής και την θεωρία της ακουστικής με βασικό άξονα την εργασία του H.Helmholtz “On the Sensations of Tone”, την ψυχολογία της μουσικής (ψυχοακουστική) καθώς και τις τεχνικές της ηλεκτρονικής μουσικής. Την περίοδο αυτή η ομάδα άρχισε την ταυτόχρονη εφαρμογή της μελέτης της με πρακτικό τρόπο, δημιουργώντας μια σειρά απο πειραματικές συνθέσεις που τις ονόμασε “δοκιμές”. Η διαδικασία της μελέτης και η σειρά των “δοκιμών” που έγιναν βασίστηκαν σε ένα οργανωμένο πρόγραμμα που διήρκεσε 6 χρόνια. Το Υλικό που δημιουργήθηκε απο αυτές τις εργασίες αποτέλεσε και τον πρώτο βασικό κορμό της μεγάλης βάσης δεδομένων που κατασκεύασε η ομάδα.

Περίοδος Β' : 1990 - 1993.

Τον Αύγουστο του 1990 άρχισε η μελέτη για την δημιουργία ενός νέου μεγαλύτερου χώρου-στούντιο. Χρειάσθηκαν 9 μήνες για τον σχεδιασμό και 2 χρόνια για την κατασκευή. Όλες οι εργασίες έγιναν αποκλειστικά από την ομάδα του studio19, διότι θεώρησε ότι η “ειδική” μελέτη και η κατασκευή ενός τέτοιου ιδιαίτερου χώρου για τον ήχο είναι 100% δημιουργική διαδικασία. Η μελέτη [*2] που αφορά τις προδιαγραφές, τον σχεδιασμό ακουστικής και ηχομόνωσης των χώρων, την ηλεκτρική-ηλεκτρονική εγκατάσταση και τις νέες τεχνολογίες έγινε από την ομάδα και είναι λεπτομερώς καταγεγραμμένη. Χρησιμοποιείται ως ένα είδος μοντέλου, που αποτελεί σημείο αναφοράς και εξέλιξης για τις δραστηριότητες και γενικότερα για τις προτάσεις του χώρου. Στην ίδια περίοδο έγιναν παράλληλες βοηθητικές εργασίες και επιμέρους μελέτες για την καλύτερη υλοποίηση του όλου σχεδίου, όπως πχ ανάπτυξη νέου ειδικού λογισμικού [*3] (-Software- για τις μελέτες ακουστικής και ηχομόνωσης χώρων). Έγιναν επίσης μελέτες για τις ηχητικές εγκαταστάσεις υψηλής τεχνολογίας (αντιμετώπιση θορύβων κλπ).

Αποτελέσματα-συμπεράσματα των 2 πρώτων περιόδων:

Οι δραστηριότητες των 2 πρώτων περιόδων βασίσθηκαν στην μελέτη, στις πρακτικές “δοκιμές” και στην έρευνα, είχαν δε ως αποτέλεσμα την δημιουργία της συνειδητοποίησης ότι ένα σύγχρονο τεχνολογικό εργαστήριο ήχου (στούντιο) με όλο τον επί μέρους εξοπλισμό του, αποτελεί ένα αυτόνομο ”μουσικό όργανο-εργαλείο”. Το όργανο αυτό στηρίζεται βασικά στην αποθήκευση και στην κατά βούληση αναπαραγωγή του ήχου, αποδεσμεύοντας έτσι σε σημαντικό βαθμό την παρουσία της αιτίας παραγωγής του. Με τον τρόπο αυτό το στατιστικό δεδομένο της ηχητικής σύνθεσης απελευθερώνεται δινοντάς μας την δυνατότητα δημιουργίας νέων ηχητικών πεδίων που μέχρι τώρα δεν ήταν δυνατό να παραχθούν. Άμεσο αποτέλεσμα: ελεύθερη και καλύτερη αναλογία έκφρασης σε σχέση με την δημιουργική φαντασία.

Ένα από τα πιο σημαντικά συμπεράσματα που αποκόμησε η ομάδα από τις “δοκιμές”, ήταν ότι ή ανάλυση των φυσικών ηχητικών μοντέλων παραγωγής ήχου και η δημιουργία ηλεκτρικών-ηλεκτρονικών ανολόγων με την βοήθεια της “συνδεσμολογίας” του τεχνικού εξοπλισμού είναι το βασικότερο στοιχείο στην οποιαδήποτε εφαρμογή. Για την δημιουργική ένταξη αυτού του στοιχείου στην διαδικασία της σύνθεσης ήχου και μουσικής, απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο “ηχητικός σχεδιασμός” που εμπεριέχει και την δημιουργία ηχητικών μοντέλων και αποδείχθηκε ότι είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα συνθετικά εργαλεία που η σύγχρονη τεχνολογία μας παρέχει. Το βασικό συμπέρασμα της περιόδου αυτής συνοψίζεται στο ότι ο ηχητικός σχεδιασμός για να έχει νόημα πρέπει:

1^ον πρώτα από όλα να υπόκειται σε περιορισμούς που προσδιορίζονται

από τις γνώσεις που πρέπει κάποιος να διαθέτει για τον ήχο και…

2^ον να εστιάζει στην γνώση και εμπειρία της λειτουργίας του ήχου και όχι

στην γνώση και την εμπειρία της λειτουργίας του εξοπλισμού (συσκευές –

μηχανήματα - μουσικά όργανα – μουσικό λογισμικό).

Τον Μάιο του 1993 η κατασκευή του εργαστηρίου ολοκληρώθηκε και άρχισε να λειτουργεί σε πειραματική βάση. Μετά από ένα χρόνο το καλοκαίρι του 1994, η ομάδα ξεκίνησε να χρησιμοποιεί δημιουργικά το στούντιο σε συνεργασία με τρίτους.

Περίοδος Γ' : 1994 - 1999.

Ξεκίνημα στο νέο χώρο, νέες κατευθύνσεις-προσανατολισμοί:

Στις αρχές του 1994 η ομάδα ήχου εργάζεται πειραματικά στο νέο στούντιο. Ο προσανατολισμός δραστηριοτήτων για την δημιουργική χρήση του χώρου με την βοήθεια της τεχνολογίας και της εφαρμογής των μέχρι τώρα γνώσεων και δραστηριοτήτων είναι διπλός :

1^ον) Δυνατότητα πραγματοποίησης άρτιων παραγωγών που αφορούν την ηχογράφηση,

την μίξη, τον σχεδιασμό ηχητικών και μουσικών υλικών για διάφορες εφαρμογές,

όπως παραστάσεις, δισκογραφία, πολυμέσα, ηχητικές εγκαταστάσεις, για δικές του

εργασίες αλλά και σε συνεργασία με τρίτους.

2^ον) Δυνατότητα για υψηλού επίπεδου σύνθεση και επεξεργασία ήχου, έτσι ώστε με την

συνεχόμενη εξέλιξη των δραστηριοτήτων του να αναπτύσσει νέους τρόπους και

διαδικασίες δημιουργίας.

Ουσιαστικά την εποχή αυτή δοκιμάζονται και ελέγχονται στην πράξη όλες οι δυνατότητες του νέου χώρου και της ομάδας. Αξιολογούνται επίσης και καταγράφονται τα αποτελέσματα σε σχέση με τις προδιαγραφές της μελέτης που είχε σχεδιάσει και δημιουργήσει, για την κατασκευή του χώρου η ομάδα. *Το επίπεδο επαλήθευσης των αναμενόμενων προσδοκιών ήταν υψηλό και είχε ως αποτέλεσμα την ανάγκη καλύτερης καταγραφής του μεγάλου όγκου νέων πληροφοριών που είχε φέρει η δραστηριότητα των 2-3 τελευταίων χρόνων

Η ομάδα προετοιμάζεται και αρχίζει να σχεδιάζει τις από εδώ και έπειτα κινήσεις που θα πρέπει να κάνει για να αντιμετωπίσει με συνέπεια τις νέες προκλήσεις. Δημιουργεί ένα βασικό άξονα δομής εργασιών που στηρίζεται σε μία σειρά από βάσεις δεδομένων, προβλέποντας ότι η οργάνωση και η αποτίμηση των πληροφοριών γρήγορα θα μετατραπεί σε πολύτιμο εργαλείο. Ο σχεδιασμός και η κατασκευή των βάσεων υλοποιήθηκε στις 2 βασικές πλατφόρμες Η/Υ, (Apple Macintosh OSX και PC OSX (Windows etc) ). Σε κάποιες από τις βάσεις αυτές καταχωρούνται "πρωτότυπα ηχητικά και μουσικά υλικά [Μ].

Συνεργασίες

Από το καλοκαίρι του 1994 ξεκίνησε μια μεγάλη σειρά από συνεργασίες με συνθέτες όπως : Γ.Κουμεντάκης, Δ.Καμαρωτός, Ν.Κυπουργός, Θ.Αμπαζής, Ν.Ξυδάκης, κ.α. για την παραγωγή ηχητικών υλικών παραστάσεων με πολλά θέατρα και ομάδες χορού όπως: Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Θέατρο του Νότου, Εταιρία Θεάτρου "διπλούς έρως", Θέατρο Οδού Κυκλάδων, Θέατρο Εμπρός, Θέατρο Σφενδόνη, Ομάδα Εδάφους, Χοροθέατρο Οκτάνα, Ομάδα χορού Ανάλια κ.α.

Η ομάδα άρχισε να εφαρμόζει τα αποτελέσματα από την έρευνα των προηγουμένων χρόνων (1985-1993) και να χρησιμοποιεί την υποδομή της (τεχνική και δημιουργική) προτείνοντας νέους τρόπους εργασίας που είχαν ως αποτέλεσμα την πιο ουσιαστική και δημιουργική αντιμετώπιση του ήχου και της μουσικής στις παραγωγές. Η ομάδα κατάφερε επίσης να συνδυάσει την συνέχιση της έρευνας της, μέσα από τις εργασίες όλη αυτή την περίοδο, συλλέγοντας ταξινομώντας και καταχωρώντας με το ειδικό σύστημα αρχειοθέτησης και αξιολόγησης που είχε σχεδιάσει, μεγάλο αριθμό πληροφοριών. Με τον τρόπο αυτό υπήρχε συνεχής εξέλιξη και βελτίωση της υπάρχουσας υποδομής η οποία μαζί με την εμπειρία δημιούργησε μια νέα συνειδητοποίηση της χρήσης του συνδυασμού και της σύνθεσης των υλικών. Τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας χρησιμοποιεί η ομάδα ήχου σαν βασικό της εργαλείο για την δημιουργία .

Μία από τις βασικές δραστηριότητες της ομάδας αποτελεί η ενημέρωση για τα αντικείμενα της ενασχόλησης της. Τα αντικείμενα αυτά εμπίπτουν σε 2 κατηγορίες:

1^η) Στην πρώτη κατατάσσεται η παρακολούθηση της διεθνούς εξέλιξης της τεχνολογίας σε

επίπεδο εξοπλισμών (hardware) και λογισμικού (software). Η οργανωμένη αυτή

παρακολούθηση μέσα από έντυπα (τεχνικά βιβλία, περιοδικά), ταξίδια (σε διεθνείς

εκθέσεις κλπ), νέα μέσα και Η/Υ (ειδική βάση δεδομένων του χώρου “Ατλαντίς”), χρήση

του διαδικτύου, έφερε αποτελέσματα διότι εκτός των άλλων έδωσε την δυνατότητα της

χρήσης των νέων τεχνολογιών στον σωστό χρόνο με βασικό άξονα αξιολόγησης:

[ (κόστος/απόδοση) / (απορρόφηση χρήσης των νέων εξοπλισμών) ]

Έτσι αξιοποιήθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι ούτως ή άλλως περιορισμένοι

οικονομικοί πόροι (λόγω της προσωπικής χρηματοδότησης του όλου σχεδίου από τα

ίδια τα μέλη της ομάδας). Όμως το βασικότερο στοιχείο αυτής της δραστηριότητας ήταν

η επίτευξη αυτονομίας του χώρου σε ένα τόσο δύσκολο αντικείμενο (παραγωγή ήχου

και γενικότερα η τέχνη), πράγμα που σχετίζεται άμεσα και με την συντήρηση ενός

τέτοιου εγχειρήματος σε μεγάλο βάθος χρόνου, που με την σειρά του αποτελεί

απαραίτητη προϋπόθεση για την ουσιαστική και χωρίς εμπόδια και σκοπιμότητες από

τρίτους δημιουργία και παραγωγή.

2^η) Στην δεύτερη κατηγορία είναι η παρακολούθηση της γενικής διεθνούς εξέλιξης της

μουσικής, μέσα από το πρίσμα των νέων δεδομένων που θέτουν οι νέες πρακτικές

χρήσεις της τέχνης και της τεχνολογίας. Η δραστηριότητα αυτή είναι αρκετά δύσκολη

και απαιτεί μια οργανωμένη προσέγγιση για την κατανόηση της τρέχουσας

πραγματικότητας.

Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο για τις δραστηριότητες την εποχή αυτή ήταν, η λόγω της παράλληλης εργασίας σε άλλους χώρους “αναγκαστική οικονομία χρόνου” για τις δραστηριότητες της ομάδας. Η συνεπής και συνεχής προσπάθεια, η αντοχή και η συνοχή της ομάδας όλα αυτά τα χρόνια με το δεδομένο ότι δεν είχε συγκεκριμένες δεσμεύσεις, υποχρεώσεις σε σχέση με τον “εαυτό της” και προς τρίτους δημιούργησε ένα σαφές δυναμικό προφίλ εργασίας. Το βασικό στοιχείο του προφίλ αυτού είναι η ισορροπία μεταξύ προσφοράς και απόδοσης των μελών της ομάδας, η οποία δημιουργεί μια σταθερότητα που δεν σχετίζεται με τις όποιες επιμέρους δραστηριότητες του χώρου, άρα και δεν επηρεάζεται από αυτές. Την περίοδο αυτή η ομάδα άρχισε να χρησιμοποιεί το απρόσωπο κοινότυπο όνομα "studio19" (που προέρχεται απλά από τον αριθμό του δρόμου που βρίσκεται το στούντιο, Διαγόρα 19 για τις δραστηριότητες της και όχι τα επί μέρους ονόματα των μελών της, υιοθετώντας την «θεωρία της αφάνειας*»…

Περίοδος Δ' : 1999 - 2009.

Νέοι στόχοι: Τον Μάϊο του 1999 τα μέλη της ομάδας θεωρώντας ότι οι συνθήκες είναι κατάλληλες άφησαν τις παράλληλες αλλά μη σχετικές εργασίες τους και ασχολούνται αποκλειστικά με το studio19. Ουσιαστικά απο το 2000 αρχίζει μια νέα περίοδος για την ομάδα ήχου, όπου ενώ χρησιμοποιεί και συνεχίζει όλα τα θετικά στοιχεία των περασμένων δεκαπέντε ετών, θέτει μέσα στην χρονιά αυτή νέους προβληματισμούς και στόχους. Πραγματοποιεί σχέδιο αναβάθμισης-επέκτασης του χώρου τον Ιούνιο του 2000 [7*]. Ο βασικός άξονας αυτής της αναβάθμισης ήταν ή δημιουργική ανάμιξη και σε άλλα μέσα όπως: ψηφιακό βίντεο και φωτογραφία, εικαστικά, μικτές παραστάσεις, λογισμικό και Η/Υ. Η σύνθεση και ο συνδυασμός αυτών των μέσων με τον ήχο είναι ένα νέο πεδίο ασχολίας με συγκεκριμένες προδιαγραφές, πάνω στις οποίες προσανατολίσθηκε η ομάδα για τον καινούργιο σχεδιασμό.

Περίοδος Ε' : 2010 - .......

Από το 2010 η ομάδα συμμετέχει πλήρως στην παραγωγή πολυμέσων. Το στούντιο έχει αναβαθμιστεί και πάλι τον Ιούνιο του 2011 ....

[ Αρχή ]

[Home] - [ Βιο] - [Παραγωγές - Δραστηριότητες] - [ Ιστορία] - [Εργασίες]
[studio19 - Παρουσίαση] - [ Υπηρεσίες] - [Προϊόντα]
[s19 - Δημιουργικό Διαδίκτυο] - [ Ελευθερία]
[Δεσμοί] - [Credits & Επικοινωνία]
[sitemap] - [search]